Dit is de vaste dinsdag-inspiratie-mail waarin je mijn ervaringen kan teruglezen over de begeleiding van leerkrachten en over mijn eigen leven. Delen wordt meer.
Een valkuil waar je steeds weer instapt, terwijl je het niet wilt. Waarom gebeurt dat? Eigenlijk is het heel simpel. Je brein helpt je hiermee. Je brein zorgt er namelijk voor dat die valkuil eigenlijk heel veilig aanvoelt.
Een voorbeeld.
Je zit in de vergadering en een collega is uit gevallen. Zij zou de Koningsspelen mede organiseren en met het uitvallen van haar valt er een groot gat. Dat moet uiteraard opgelost worden. Het is even stil. Iedereen heeft namelijk genoeg op zijn/haar bordje liggen. Jij ook. Maar die stilte duurt voor jou net even te lang. Je brein begint al vrij snel te denken; Ja, ik kan niet mijn mond maar houden, we zijn samen de school. Zij zou anders ook mij geholpen hebben, niks doen is geen optie. De meeste organisatie is al wel gedaan, even de schouders eronder en dan is het alweer klaar. Zoveel werk zal het vast niet zijn…
Je kent het wel. En voor je het weet heb je gezegd; “ik wil wel helpen.” Op dat moment voelt het fijn. Je doet iets waar andere collega’s ook blij mee zijn. Dat geeft een goed gevoel. Waardering.
Maar eenmaal de dag erna met de wetenschap wat er allemaal toch bij komt, omdat je niet de tijd hebt genomen om uit te vragen wat er van je verwacht wordt, baal je van jezelf. Hoe krijg je dit voor elkaar met alles wat er ook al in je planning staat?? Wanneer leer je nou eens je mond te houden en te wachten of meer informatie te vragen?
Dat is je valkuil. Dit is je brein die voor je aan het werk gaat voordat je er logisch over na kunt denken.
Ergens heb je de ervaring dat wanneer je hard werkt, veel werkt, ja zegt, beschikbaar bent dat dit een goed gevoel geeft. Dat doe je waarschijnlijk al een groot deel van je leven. Dat heeft altijd succes gegeven. Je brein is daar aan gewend geraakt. Niks zeggen of niet helpen staat voor jou gelijk aan egoïstisch zijn, niet leuk, andere vinden je niet leuk, geen fijne collega zijn en dat is alles behalve wat je wilt. Dat wil je vermijden. En dat is bijvoorbeeld een reden waarom je eerder toegeeft om iets te doen dan dat je zou willen. Oftewel de valkuil waarvan je weet dat je hem hebt, maar er niet uitkomt.
Uiteraard is dit een voorbeeld. Als je steeds baalt van terugkerend gedrag bij jezelf ga dan eens op zoek wat het succesverhaal is geweest in jouw leven. Waarom ben je dat gedrag ooit gaan doen wat toen heel goed werkte, maar nu juist niet meer. Dan begin je begrip te krijgen voor jezelf, maar komt er ook bewustwording tot stand. Die bewustwording zorgt ervoor dat je de valkuil leert herkennen en op dat moment anders kan reageren. Want nu heb je hem door.
Fijn week 🙂